ყოველწლიურად, 20 მაისს, აღინიშნება პროფესიული დღესასწაული - ტრავმატოლოგთა საერთაშორისო დღე.
ტერმინი „ტრავმატოლოგია“ ბერძნული წარმომავლობისაა და ფართო გაგებით ავლენს მის შინაარსს - ეს არის მეცნიერება, რომელიც სწავლობს ჭრილობებს და დაზიანებებს, მათი პრევენციისა და მკურნალობის მეთოდებს.
ტრავმატოლოგია ასოცირდება მედიცინის სხვადასხვა დარგთან და ეს კავშირი განისაზღვრება თავად დაზიანების ლოკალიზაციით, ანუ სხეულის იმ ნაწილით ან ორგანოთი, რომელიც დაზიანებულია მექანიკური ზემოქმედების შედეგად, დაზიანების გარემოებებით, მისი მიმდინარეობით და შესაძლო შედეგებით, პაციენტის ზოგადი მდგომარეობა, ქრონიკული დაავადებების და უკუჩვენებების არსებობა და ა.შ. სეპტიური, ჩირქოვანი, დამწვრობის ქირურგია, ნეიროქირურგია, ფლებოლოგია, ჰემატოლოგია და მედიცინის სხვა დარგები მჭიდრო კავშირშია ტრავმატოლოგიასთან.
ჩვეულებრივი ადამიანისათვის ტრავმატოლოგია უპირველეს ყოვლისა ასოცირდება კუნთოვანი სისტემის დაზიანებასთან და ეს შემთხვევითი არ არის. ბევრს სმენია „ტრავმპუნქტის“ ცნება, ზოგს შესაძლოა იქ ყოფნაც კი მოუწია გარკვეულ მიზეზთა გამო. ყველაზე ხშირად ადამიანები ტრავმპუნქტში ხვდებიან დაჟეჟილობებით, დაჭიმულობით, კიდურების მოტეხილობით და დისლოკაციებით, რომლებიც გაჩნდა დაცემის, დარტყმის და ა.შ. გამო. აქ ტრავმატოლოგია მჭიდროდ არის გადაჯაჭვული მედიცინის შესაბამის დარგთან, რომელსაც ეხება კუნთოვანი სისტემის დაავადებების პროფილაქტიკა და მკურნალობა - ორთოპედიასთან. შემთხვევითი არ არის, რომ ამ სფეროში მოღვაწე სამედიცინო სპეციალისტს ტრავმატოლოგ-თერაპევტად მოიხსენიებენ.
ისტორია და არქეოლოგია გვაძლევს იმის ვარაუდის საშუალებას, რომ ძველ სამყაროშიც კი, ადამიანები ცდილობდნენ დაზიანებების შედეგების მკურნალობას მოტეხილი კიდურებისა და თავის ქალის ძვლის შეზრდისათვის საჭირო ოპერაციების ჩატარების მეშვეობით. წარსულის აღმოჩენებს შორის მეცნიერებს ასევე აქვთ სამედიცინო ინსტრუმენტები, რომლებსაც, სავარაუდოდ, ანტიკურ ხანაში იყენებდნენ ექიმები. ტრავმების მკურნალობის შესახებ ინფორმაციის სისტემატიზაციის პირველი მცდელობები განხორციელდა ჰიპოკრატეს მიერ. ტრავმატოლოგიაში მკურნალობის მეთოდებს შორის გამოიყოფა კონსერვატიული და ოპერაციული მეთოდები დაზიანების ბუნებიდან გამომდინარე:ფიქსაციის საშუალებების, მათ შორის თაბაშირის და სპეციალური მოწყობილობებისა და ხელსაწყოების დაყენებიდან კომპლექსურ ქირურგიულ ოპერაციებამდე.
პირველი სოციალური ფაქტორები, რომლებმაც ბიძგი მისცეს ტრავმატოლოგიის განვითარებას, იყო, რაოდენ სასტიკადაც არ უნდა ჟღერდეს, ომები, რომლის დროსაც დაშავება ჩვეულებრივი მოვლენა იყო, ხოლო დაჭრილთა დროული და კვალიფიციური დახმარების პრობლემა აიძულებდა ექიმებს მუდმივად ყოფილიყვნენ ახლის ძიებაში და შეესწავლათ მკურნალობის მეთოდები, ადამიანის ორგანიზმზე ახალი სახის ტრავმული ზემოქმედებებიდან გამომდინარე.
სხვა სოციალურ ფაქტორებს შორის, რომლებმაც დააჩქარეს ტრავმატოლოგიის განვითარება, იყო ინდუსტრიალიზაციის პროცესები, რასაც თან ახლდა სამრეწველო საწარმოების, აღჭურვილობის, ტრანსპორტის ზრდა, რამაც ასევე გაზარდა ტრავმული ფაქტორების რაოდენობა, როგორც სამსახურში, ასევე ყოველდღიურ ცხოვრებაში.
ტრავმატოლოგია კლინიკური მედიცინის ერთ-ერთი უძველესი დარგია, რომლის ისტორია მრავალ საუკუნეს ითვლის. ადამიანი ხომ ყოველთვის იღებდა ტრავმებსა და სხვადასხვა სახის დაზიანებებს. სწორედ რომ პრინციპები, საფუძვლები და პრაქტიკული ცოდნა ტრავმატოლოგიაში პოსტულატია ყველა სხვა ქირურგიული სპეციალობისთვის.
ტრავმატოლოგის პროფესია დიდ პატივისცემას იმსახურებს და ნამდვილად რომ მოწოდებაა და არა უბრალოდ პროფესიული, კარიერული არჩევანი. ის უბრალოდ ავალდებულებს პიროვნებას იყოს უაღრესად ყურადღებიანი, არჩეული დარგის ექსპერტი, შეეძლოს სწორად და ოპერატიულად მიიღოს საპასუხისმგებლო გადაწყვეტილებები,ჰქონდეს მაღალი კვალიფიკაცია და მუდმივად იყოს ორიენტირებული საკუთარი თავის პროფესიული მიმართულებით გაუმჯობესებაზე. ხშირად ტრავმატოლოგის ცოდნასა და ოსტატურ ხელებზეა დამოკიდებული არა მხოლოდ პაციენტის ჯანმრთელობა, არამედ მისი სიცოცხლეც. იმის თქმა, რომ ტრავმატოლოგების მომსახურება საჭიროა, ეს უბრალოდ არაფრის თქმას ნიშნავს. ამ პროფესიის ადამიანებს შეუძლიათ ნამდვილი სასწაულების მოხდენა: ისინი ხშირად აწყდებიან ისეთ დაზიანებებს, რომ ფაქტიურად უწევთ დაზარალებულის ნაწილ-ნაწილ აწყობა. ტრავმატოლოგებმა, ისევე როგორც არავინ, იციან წუთების (ან თუნდაც წამების) რეალური ღირებულება ადამიანის სიცოცხლისთვის. „სადაც არის მედიცინის სიყვარული, იქ კაცობრიობის სიყვარულიცაა...“ - ჰიპოკრატე
コメント